“Падот на Масада” напишана од Венко Андоновски, во режија на Дејан Пројковски, а во изведба на Драмски театар Скопје, презентира уникатно уметничко искуство. Станува збор за несекојдневна и извонредна продукција, што успева да ја вовлече публиката во интроспективно истражување на индивидуалните и колективни предизвици. Вешто нѐ движи низ времето, поттикнувајќи нè да размислуваме и да ги анализираме длабоките прашања што ги поставува. Иновативниот концепт и изведба нè исправаат пред длабока анализа на човечките искуства и дилеми.
Драмскиот текст на Андоновски раскажува шест различни приказни, секоја поставена во своја историска и временска рамка, една после друга. Претставата почнува со приказната за Масада, древната тврдина во Израел, па нè води во штабот на Христо Узунов во Цер, за потоа да се спушти во Хитлеровиот бункер. Продолжува со обид за терористички напад во авион, надреална прошетка низ лудница и завршува со длабоко допирлива групна терапија, која сите ја набљудуваме во рефлективна тишина.
Шесте приказни се поврзани со централното истражувачко прашање: „Вреди ли да се умре за идејата? Дали нашата жртва и посветеност имаат вредност ако загинеме за нив и може ли таквата херојска смрт навистина да предизвика промена?” Наративот покажува како со текот на времето, херојските дела сè повеќе одекнуваат на лично, а не на колективно ниво, поттикнувајќи не да размислуваме за нашите индивидуални влогови во поголемата човечка сага.
Режијата на Дејан Пројковски означува смело отстапување од неговиот стил во последните години, а воедно и од оној на Драмски театар. Поставувањето на ова дело е инвентивно решено, имајќи ги предвид огромните разлики во времето и епохите. Пројковски многу вешто ја интегрира техничката екипа во претставата, вовлекувајќи ја и публиката во самото срце на театарскиот процес. Ние стануваме дел од самиот театар, свесно ангажирани и присутни за време на транзициите на сцената. Оваа извонредна стратегија не само што го збогатува нашето доживување при гледањето, туку и го зајакнува нашиот ангажман со еволуцијата на наративот.
Претставата се одвива на мала сцена, при што Валентин Светозарев мајсторски реобмислува еден ист сценски дизајн, и со прецизни измени на реквизити, костими и други сценски детали, многу јасно отсликува различни историски периоди. И покрај ограничената големина, сценскиот простор се користи со извонредна генијалност, создавајќи богат и жив амбиент за секоја сцена. Музика на Горан Трајковски, различна и звучна, прекрасно ги одекнува различните епохи кои што се прикажуваат.
Повеќето од главните ликови се доделени на Александар Степанулески, кој остварува виртуозни изведби во оваа продукција, непречено преминувајќи меѓу улогите со голема професионалност и автентичност. Тој убедливо го прикажува лидерот на Евреите во Масада, водичот на комитската чета, а потоа и Хитлер, пред неочекувано да се префрли во споредната улога на млад програмер, со која одново плени, покажувајќи ја неговата извонредна сестраност.
Покрај него, Филип Трајковиќ додава магнетски интензитет на нивните заеднички сцени и се истакнува во улогата на терористот. Ансамблот е дополнително збогатен со Јелена Жугиќ, Емилија Мечевска и Рубенс Муратовски, при што секој од нив демонстрира импресивен талент и приспособливост во нивните различни улоги и со нивните изведби придонесуваат претставата силно да резонира со публиката.
Како што се развива претставата, решеноста на ликовите да извршат самоубиство и убиствo опаѓа. Оваа промена нè поттикнува да размислиме дали ја губиме храброста и смелоста, или алтернативно, учиме вредни лекции со текот на времето и собираме некоја мудрост. Можеби некогаш самоубиството се сметало за благороден чин, но во денешниот свет, идејата за жртвување на животот за некоја кауза се чини сè позалудна и речиси непотребна во нашето индивидуалистичко општество. Драмата мајсторски ги прикажува овие сложени прашања без да дава јасни одговори, оставајќи нè да се бориме со нашите лични и колективни позиции во контекст на нашата сегашна ера. Оваа продукција претставува импресивно достигнување за Драмски театар, длабоко и суптилно дело, истовремено брилијантно, кое ве повикува да го истражите со сопствените сетила!
Драмски Театар Скопје
Автор: Венко Андоновски
Режисер: Дејан Пројковски
Музика: Горан Трајковски
Сценографија и Костимографија: Валентин Светозарев
Асистент на режија: Дамјан Димовски
📷 Стефан Самандов
Актерска екипа:
Александар Степанулески
Јелена Жугиќ
Рубенс Муратовски
Филип Трајковиќ
Емилија Мицевска
Следни дати: 20.05.2025
Карти: 076/434343
https://www.karti.com.mk/eTickets/TicketList.aspx?pEventID=6761
